مادرانه

بعضی وقت ها که از همه جا خسته ای چقدر می چسبه، اون بوسه هایی که بر دستهایمان می زنی. احساس غرور می کنم. مادری می شوم شاد شاد ... پر از محبت... انگار دریای محبت است پسرم.

شیطنت هایت را باور نمی کنم وقتی مهمانی می آید یا مهمان کسی می شویم ... وقتی هوای دود گرفته شهر دلم را تیره کرده... شیرین نبات حرفهایت خنده بر لبانم می نشاند و زنگار دلم را می روبد. بهار احساسم می شکفد و من دوباره می بوسمت. چشم انتظار روزهایی هستم که این دو گیلاس شیرین زندگی ام دست هایم را بگیرند و مرا به باور  بلند رویاهای قشنگ همیشه ام ببرند... کاش این خواب شیرینم زود زود برایم تعبیر شود.

باور می کنی یا نه؟!... ولی من هر روز عاشق تر می شوم.