دستت رو به من بده امیرحسین. بیا بیا...

  ادامه مطلب یادتون نره . اینم یه جورشه دیگه... اینم گردهمایی نی نی ها که کوثر خانم 40 روز از اونها بزرگتره. ولی  وزنش از اونا کمتره. ...

                              تو آمدی و خدا خواست دخترم باشی                        و بهترین غزل توی دفترم باشی                             تو آمدی که بخندی ، خدا به من خندید              &...

چه احساس با شکوهی است مادر شدن و چقدر زیباتر، وقتی آرام در بغلش می گیری، نوازشش می کنی... می بوسی و سیر نمی شوی از مادر بودن ... تمام لحظه های سخت با خنده هایش شسته می شود و رنگ می گیرد دوباره حس مادر بودنت با خنده های نازش به تکرار... این دوست داشتن را با هیچ زیباترینی عوض نمی کنم.  راستی دعایت اجابت شده مادربزرگ... بهشت تو خونه منه... و من از حوض کوثر سیرابم. عروسک من داره بزرگ میشه... خانوم میشه... قربونش برم الان داره با خنده هاش دلبری می کنه. وقتی کنارش می نشینم خودشو لوس می کنه پاهاشو تکون می ده برای خودش آواز می خونه. راستی خوشگل مامان با باباش صحبت هم می کنه...هر چی دد دد...  بابا می گه کوث...

  هفته پیش که دایی حسین اومده بود رفتیم جمکران و حرم حضرت معصومه(س). اون روز خیلی خسته شدم. کوثر همیشه ساعت ٩ که می شد، دیگه آروم و قرار نداشت. انقدر بالا و پایینش کردم ولی آروم نمی شد. کمرم خیلی درد میکرد. بارون نم نم می اومد. نمی دونم چرا همش التماس حضرت معصومه می کردم تا کوثرم آروم بشه. توی ماشین خوابید و رفتیم جمکران. همین که رسیدیم باز هم شروع شد... خیلی گریه می کرد، دیگه داشتم از حال می رفتم ، پناه بردم مسجد جمکران. خیلی شلوغ بود، همه داشتند نگاهم می کردند. توی مسجد از خادم مسجد اجازه گرفتم تا قسمت خالی مسجد که داشتند تمیز می کردند کوثرو شیر بدم. قبول کرد. همین که رفتم تو... چند نفر خادم دیگه اومدند...

دلم می خواد باز هم مثل اون روزها قربون صدقه پسرم برم... از بوسیدنش سیر نشوم... باز هم از شیطنت هایش به تنگ نیایم... مثل روزهای دوست داشتنی تنگ در بغلم بگیرم... از خواندن قصه های تکراری به تکرار خسته نشوم... اما خیلی خسته ام... امیرحسین دلم خیلی برایت تنگ شده... روی کاغذهایی که به دیوار چسبانده بودم خدا کشیده بود با خورشیدی کنارش. خدایش بالای بالا بود... آسمانی سبز... روی ابرهای سفید... آن طرف تر کوثرش را کشیده بود و خودش.  وقتی امیرحسین دستم رو توی خیابون و یا سر نماز می بوسه ... خدایا چقدر من شرمنده می شم... پسر مهربون من دلم برات تنگ شده. دلش می خواست بره توی حیاط با بچه ها...

خدایا خیلی ها دلم رو شکستند. دیگر تحمل ندارم... شب بیا باهم بریم سراغشون من نشونت میدم تو ببخششون.      http://amirnazmaman.niniweblog.com/                ...

بعدا نوشت: شهردار خوب تهران حالا اگه طبقه دو صدر رو خراب کنی بریزی تونل توحید و نیایش رو پر کنی، حق داری . ...

وقتی هوا عالی باشه و حوصله بیرون رفتن داشته باشی بعد دو ماه و اندی... چقدر می چسبه پیک نیک وقتی کوثر مهربونت شیرین تر از هر روز، روز آرومی داشته باشه و امیرحسین قند عسل... اونوقته که من هم می شم مهربون.  برای دیدن بقیه عکس ها ادامه مطلب ... چیه مامانی خوابت میاد؟؟ حالا لالا کن عزیزم... امیرحسین بخند مامانی... وااای... عاشق این عکس امیرحسینم. قیافه اش خیلی مردونه شده. ...

  لالایی مادر لالااااایی... لالایی مادر لالااااایی... لالایی کوثر لالاااااایی... وقتی خسته می شوم از بی خوابی، وقتی به تنگ میام از دلتنگی، وقتی درد وجودم رو می گیره و زار میزنم از خستگی... یه چیزی توی دلم میگه، چی شده مادر؟ یادت رفته اون احساس قشنگ مادرانه؟! ببین چقدر زود می گذره ... انگار همین دیروز بود که برای اولین بار دستهای دردانه کوثرم و پیشانی گل پسرم رو بوسیدم... این روزای قشنگ وقتی تموم بشه، دلتنگ این روزها میشی... کاش تمومی نداشت این همه مادرانگی... وقتی  کودک معصومت توی بغل تو آرام می شود و چنگ می زنه به لباست تا خودش را در پناه تو بداند، التماسش برای اینکه باز برای چندی...

کاش کسی دلم را بند می زد به جایی... نشانم می داد که تو برای همه عمر بند اینجایی. انگار همه جای دنیا که باشم تکه ای گم شده دارم، کسی هست که باز هم دلم برایش تنگ شود. انگار من، اسپند روی آتیشم... آن وقت من بی آنکه بخواهم بی تاب می شوم. مامان من رو ببخش.   چند وقتی بود خونه آنا بودیم. امیرحسین توی کوچه با بچه ها بازی می کرد. از صبح تا شب... شب دیگه به زور می آوردیمش خونه. خوب خوب غذا می خورد، شب زود می خوابید و سحرخیز شده بود. عصر ها هم وقتی خسته می شد در اتاق رو می بست و می گفت من میرم بخوابم. خیلی خوشحال بود. اسکوترش رو هم برده بودیم با سینا پسر همسایه بازی می کردند. پاهاش زخم شده بود و درد می کرد ولی به روی خودش نمی آورد....